Uitbreiding deSingel

Stéphane Beel Architects

Antwerpen, Desguinlei 25

2002 – 2010

Uitbreiding deSingel

In oktober 2010 was er het grote openingsweekend van de nieuwbouw van deSingel. Ik mocht hieraan meewerken. Niet via gewone rondleidingen, maar als een soort info-spreekzuilen. Ik stond op verschillende plaatsen en als er genoeg publiek was, gaf ik wat uitleg over de plaats waar ik stond. Ook erna mocht ik hier ‘normale’ rondleidingen doen, ook het ontwerp van Stynen. Want dit gebouw staat hier al sinds 1968. Léon Stynen ontwierp dit als deel van een groter plan. Aan de overkant van de ring staan z’n andere ontwerpen: de BP building (nu AXA) en het Crest Hotel (nu Crowne Plaza Hotel). Het was de bedoeling dat je een wandeling kon maken tussen de gebouwen in het groen. De ring dwarsboomde figuurlijk en letterlijk de plannen.

Dialoog met de omgeving

De architect van de uitbreiding, Stéphane Beel, is kind aan huis bij de kunstencampus. 25 jaar geleden mocht hij de ‘pattattendeuren’ ontwerpen, een afscheiding tussen de inkom en de wandelgangen en de zalen. Daar staan ze nog altijd. In de jaren ’90 realiseert hij nog enkele aanpassingen en verbouwingen in het gebouw. In 2002 werd een masterplan uitgewerkt waar ook hogeschool Antwerpen zich bij aansluit. Beel wordt weer aangeschreven als ontwerper en een jaar later is het ontwerp voor de uitbreiding klaar.

Hoog en laag

Het ontwerp bestaat uit drie grote delen. De laagbouw is een gesloten plint waar een muziek- en danszaal, tentoonstellingsruimte en kantoren in zitten. Het heeft een ruwe vloer en is georiënteerd op het werken. De hoogbouw of de doos erboven bevat ruimtes voor het conservatorium waar alle podiumkunstopleidingen op één plek verzameld zijn. Hier is ook de vloer in beton uitgevoerd. Ertussen zit de publieke ruimte met transparant glas en rood vasttapijt. Een leesaal en bibliotheek, een grand café en de ticketing zitten hier.

Uitvergroot tuinhuis

In het onderstaand filmpje legt de architect uit waarom hij hout gebruikt heeft als buitenafwerking. Het heeft een buitengewone functie, in de zalen wordt dans, theater en muziek opgevoerd en daarom koos hij ook voor een niet alledaags materiaal voor zo’n gebouw. Het gebouw gaat ook verkleuren en er is in het budget ook voorzien dat deze na lange tijd zal vervangen moeten worden. Enkele vlakken zijn wit geschilderd, dit om licht nog verder binnen te brengen in de uitbreiding.