Unité d’Habitation

Le Corbusier

Marseille, Boulevard Michelet 280

1947 – 1952

Marseille

In het voorjaar beslisten we om een tripje te maken naar iets zonnigere oorden. De keuze viel op Zuid-Frankrijk, niet te ver en toch veel te zien. Er was nog een extra reden: een paar maanden erna zou in het MAS een tentoonstelling openen over Le Corbusier op Linkeroever. Ik had ontdekt dat je kon slapen in een verwezenlijking van Le Corbusier, niet te missen dus (of wel?)

Een gebouw als stad

Le Corbusier werkte in de jaren 1930 aan een theoretisch werk over stedenbouw. Een belangrijk onderdeel daarvan waren de ‘machine à habiter’, de torens die als machines werden uitgewerkt. Bijna 20 jaar later kreeg hij in Marseille de kans om zo’n toren te ontwerpen. In het gebouw wilde hij straten, een school, een crèche, een hotel en een mini-supermarkt. Er was maar één ingang, dus letterlijk iedereen moest door dezelfde deur. Er werden vijf van zijn verticale dorpen gebouwd: vier in Frankrijk, één in Duitsland. Alle appartementen zijn ook berekend volgens zijn wiskundig systeem, de Modulor.

Beton

Het gebouw is groot, enkele cijfers:

• 137 meter lang
• 24 meter breed
• 56 meter hoog
• 18 verdiepingen
• 38 palen

Sociaal

De ‘Unité d’Habitation’ moest een experiment worden, bedoeld voor de minder gegoeden. De appartementen werden verhuurd aan sociale prijzen. Later konden de huurders de appartementen zelf kopen, sindsdien is er geen sprake meer van verantwoorde prijzen. Voor een appartement betaal je nu gemiddeld 350.000 euro. Er zijn 23 verschillende types te vinden: van een type voor alleenstaande tot één voor een gezin van 10 personen.

Daksculpturen

Het dak is open voor bezoekers. Als je vanuit de gang van de liften de buitenruimte betreedt, lijkt het wel of je op een cruiseschip zit. Grote schoorstenen, water en bergen in de verte geven een zomers gevoel.

Hotel Le Corbusier

Eens in een gebouw van Le Corbusier slapen, dat stond nog net niet op m’n bucket list (ik ben geen grote fan van Le Corbusier), maar het zou wel leuk zijn. Op de website van het hotel lijkt het allemaal heel mooi te zijn, met in elke kamer zelfs een ligzetel van zijn hand. Spijtig genoeg zijn niet alle kamers van het complex ingericht door de architect, de kamers van het hotel zijn daarbij. Zoals men zegt in het verkoopspraatje zijn de ruimtes ingericht in de stijl van Le Corbusier. Dit betekent enkele posters van zijn ontwerpen en schilderijen, de rest zijn afgeleefde Ikea spullen.

Op de website van het hotel had ik ook al gelezen dat er ook een restaurant bij het hotel hoorde, met een prachtig uitzicht. De prijzen voor het diner waren iets te hoog voor ons, dus we hoopten dat we er konden ontbijten. Bij aankomst bleek de receptie ook deel uit te maken van het restaurant en we hadden al direct de sfeer van het restaurant geroken. Letterlijk. Het restaurant (en de aanliggende gang) stonk naar vis. ‘s Morgens hing de geur er nog altijd, we beslisten dan maar om het ontbijt ergens anders te nuttigen (de dichtstbijzijnde bakker heeft trouwens heel lekkere koffiekoeken).

Bezoek

Ben je in de buurt van Marseille, ga dan zeker deze woonmachine bezoeken. Je mist niets als je niet in het hotel slaapt of er iets gegeten hebt, dus spaar dat geld uit voor een goed boek. Probeer ook de binnenstraat te vinden, deze ligt wat verborgen, maar is een pareltje met de banken en de speciale verlichting.