MAS = Museum aan de Stroom

Neutelings Riedijk Architecten

Antwerpen, Hanzestedenplaats 1

2006-2011

MAS

Als je wil weten hoe het MAS ontstaan is, kan ik je doorverwijzen naar de blogpost op Slow Travel Antwerp. Voor de architectuur kan je verder lezen…

In 2000 schreef het stadsbestuur een architectuurwedstrijd uit. Tussen de dokken diende een nieuw museum te komen. 55 architectenbureaus van over de hele wereld namen deel. Vijf werden er geselecteerd om hun plannen verder uit te werken. Toyo Ito en Xaveer de Geyter hebben niet gewonnen, wel het Nederlandse architectenbureau Neutelings Riedijk. De eerste steenlegging gebeurde pas in 2006.

Concept

Het museum is een stapelhuis, een stapelhuis voor 180 000 objecten. De volledige MAS-collectie telt 470 000 stuks, maar daar maken bijvoorbeeld ook de havenkranen deel van uit. De haven bracht verhalen naar de stad. De boxen zijn niet zomaar gestapeld, maar zijn elke verdieping een kwartslag gedraaid. Het zijn donkere, massieve ruimtes met een hoogte van 6 meter. Met het draaien van elke verdieping krijg je een soort spiraal naar boven. De overige ruimte is de boulevard bekleed met golvend glas.

Melkmeisje

De museumboxen zijn opgehangen aan een centrale, betonnen kern via het principe van het melkmeisje. Stalen spanten verbinden de vloeren en buitengevels met de kern. Elke spant weegt ongeveer 23 ton. Die stalen elementen zie je ook in de zalen. Het beste aan de kennishoek. De kennishoek is het voorlaatste deel van elke tentoonstelling waar je even kan zitten en napraten en waar er ook computers en boeken te vinden zijn met informatie over de tentoonstelling.

Kunst en toren

De betonnen muren van de tentoonstellingszalen hebben versieringen. Het is inderdaad beton. Het lijkt op houten planken, maar dat is door de vorm van de bekisting waar de beton in gegoten is. Aan die wanden zijn er nu 2 speciale elementen. Eén is dat de lijnen van de planken doorlopen in het plafond en in de vloer! De houten planken van de vloer, dit is wel hout, hebben dezelfde afmetingen als de fake houten planken in de wanden. Men moest dus al rekening houden bij het storten van het beton met de vloer die 2 à 4 jaar later in de zalen ging liggen! Een ander specialleke (Antwerpse woorden mogen af en toe opduiken…) zijn de versieringen van de wanden. Het zijn messing schroefhulzen, een fantasie van de architect, maar wel een functionele! Ze kunnen gebruikt worden om kunstwerken op te hangen of andere elementen zoals tv’s of voorzetwanden.

Kunst overal

Het diende een toren van het volk te worden. De enige toren die, gratis, te bezoeken is. Geniet van het panorama op het dak op 62 meter hoogte. Het is open tot 24:00 in de zomer en tot 22:00 in de winter.

Niet alleen in de zalen is er kunst te vinden. Op het voorplein ligt een grote mozaïek van Luc Tuymans en in de boulevard zijn medaillons te vinden. Aan de gevel zijn er 3185 handjes te vinden, het symbool van Antwerpen. Als je wil, kan je er eentje kopen voor € 1000,- Zo word je ook vereeuwigd in het museum.

Prijs: 21 miljoen euro: minister van cultuur (toen Bert Anciaux) + 24 miljoen euro: stadsvernieuwingsfonds + 11,6 miljoen euro: privé initiatieven = Totaal 53 miljoen.